o komunikatorach i mp3 i o wszystkim

Mp3admin

śpik to nowość został wypuszczony przez virtualna polska
darmowe ściągnięcie pod adresem [link widoczny dla zalogowanych]

k95

[link widoczny dla zalogowanych] link

Gość · Wysłany: Śro 7:51, 21 Mar 2007 Temat postu:

Nicole Kidman Blowjob!
[link widoczny dla zalogowanych]

Rudey

[link widoczny dla zalogowanych]

Rudey

[link widoczny dla zalogowanych]

Rudey

[link widoczny dla zalogowanych]

Krandans

<tr>

<div style='52px;'>
</td>
Ten artykuł wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji od 2007-03. 
Informacje nieweryfikowalne mogą zostać zakwestionowane i usunięte. 
Aby uczynić artykuł weryfikowalnym, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach.</td>
</tr>

Zbór Chrześcijański Leczenia Duchem Bożym - nieistniejąca już wspólnota wyznaniowa działająca w Polsce od 1990 r. w Majdanie Kozłowieckim, kierowana przez Bogdana Kacmajora, zwana popularnie sektą Niebo.

Sektę założył w 1990 r. uzdrowiciel, Bogdan Kacmajor, uważany przez siebie i przez członków Zboru za wysłannika Boga. Kacmajor w 1991 roku zarejestrował spółkę cywilną: Leczenie Ludzi przez Nakładanie Rąk, w 1992 roku funkcjonowała jako spółka: Leczenie Duchem Bożym w Imieniu Jezusa Chrystusa przez Nakładanie Rąk. Grupa przybierała również inne nazwy: Państwo Hotelowe (posesja w Majdanie), Państwo Jutrzenki Pomocy Nieustającej.
Nauczanie opierało się na Biblii interpretowanej przez Kacmajora, który głosił rychły koniec świata. Kacmajor uważał siebie za wcielenie Eliasza. Jego współwyznawcy twierdzili, że mają osobisty kontakt z Bogiem, czego dowodem miała być moc uzdrawiania, ale także wywoływania chorób i śmierci. Ich misją miało być przygotowanie 144 tysięcy osób, które przeżyją zagładę świata (w 2000 roku). Najlepszymi wybrańcami miały być dzieci urodzone w sekcie.
Jego wyznawcy żyli we wspólnocie majątkowej i byli zobligowani do całkowitego podporządkowania Kacmajorowi, który decydował o małżeństwach i życiu seksualnym członków sekty. Od kobiet wymagano posłuszeństwa wobec męża oraz rodzenia dzieci. Wyznawcy sami sobie udzielali ślubów, między innymi Kacmajor błogosławił związek 14-letniego chłopca z 25-letnią kobietą.
Wszystkich członków obowiązywała dieta wegetariańska. Nieposyłanie dzieci do szkoły, całkowite zerwanie relacji ze społeczeństwem, uchylanie się od służby wojskowej, nierejestrowanie nowonarodzonych dzieci oraz zakaz korzystania z opieki lekarskiej, obowiązujący członków oraz doniesienia o porywaniu i przetrzymywaniu dzieci stały się przyczyną zainteresowania władz, mediów oraz ruchów antykultowych, które określiły Zbór mianem sekty destrukcyjnej. Sekta utrzymywała się głównie z działalności uzdrowicielskiej założyciela. Zła sława spowodowała jednak odpływ klientów, upadek finansowy i rozpad wspólnoty.

Bogdan Kacmajor nadawał członkom sekty nowe imiona (sama nazwa sekty pochodzi od nowych imion Kacmajora - Nie i jego żony - Bo). Swoje dzieci [link widoczny dla zalogowanych] nazwał następująco: Niebo Idzie, Do, Nas, Co Dzień, Nowe, Świtem, Mądrość.
Inne przykładowe imiona to: Ambasador (Zbigniew Sajnóg), Anioł Rowerowy, Do Góry Nogami, Tęcza Atomowa, Apartament nr 8, I Śrubokręt Nie Pomoże, Autobusem Przez Miasto, Trójkątyzacja Kota, Ejty, Bonanza, Raj, C-14, Baron Rotszyld, Żywią i Bronią, Audi, Rodzina Ach, Ciuch, Buch, Uch, Bo Pierwsze, Bo Drugie, Bo Czwarte, Bo Piąte, Bo Ósme, Na Zachód, Na Północ, Na Wschód, Szanowna, Nas, Do, Drynk, Wa, Dadarada, Zeppelin.
Jako dowód wyrzeczenia się poprzedniego imienia uważano zniszczenie - najczęściej spalenie - dowodu osobistego. Bogdan Kacmajor na ten temat złożył następujące oświadczenie: ?Bóg zmieniał imiona niektórym ze swoich sług, Abram zmienił się w Abrahama, Szaweł zamienił się w Pawła, a ja Kacmajor zamieniłem się w Nie-bo?.

Dzieci członków sekty nie chodziły do szkoły. Bogdan Kacmajor uważał, że to on najlepiej nauczy wszystkiego swoje dzieci. Oświadczenie wyjaśniające w tej sprawie brzmiało: ?na lekcjach chemii mówią, że zamienić wody w wino nie można, na fizyce, że chodzenie po wodzie jest niemożliwe?. Po rozpadzie wspólnoty musiały nadrabiać zaległości szkolne.

Członkowie sekty odrzucali jakąkolwiek pomoc medyczną z zewnątrz, nawet w bardzo ciężkich przypadkach. Bogdan Kacmajor uważał, że posiada moc uzdrawiania wszystkich chorób. Oferował całkowite wyleczenie z AIDS w zamian za członkostwo w sekcie. Szczepienia były zabronione.

W stosunku do Bogdana Kacmajora jak i sekty Niebo padało i nadal pada wiele oskarżeń. Oto niektóre z nich:

sprzedawanie dzieci za granicę
śmierć noworodków (które miały być rzekomo zakopane na posesji Kacmajora)
oskarżenie o kradzież drewna z lasu (uniewinniony)

Bogdana Kacmajora oskarżano także o to, iż wszystkie dzieci w sekcie były jego. Kacmajor uważał małżeństwo za podstawę życia społecznego, jednak wobec braku pewnych dowodów nie można stwierdzić, czy aranżowane przez niego małżeństwa powstawały pod przymusem.
Te oskarżenia opierają się przede wszystkim na relacjach byłych członków sekty, a także rodzin, z których wywodzili się członkowie.

Beźnic Sz., Zbór Leczenia Duchem Świętym - Niebo
Biegalska J., Niebo wciąż na czarnej liście, Kurier Lubelski, 6.06.2006.
Grochowska M., Niebo, piekło i wyplucie, Gazeta Wyborcza, 27.03.1997.

Krandans

Niszczyciele typu Fletcher ? amerykańskie niszczyciele z okresu II wojny światowej. Masowo produkowane w latach 1942-1944 (wyprodukowano 175 okrętów) brały aktywny udział w II wojnie światowej, wojnie w Korei i wojnie w Wietnamie. Liczne okręty tego typu po wycofaniu ze służby w US Navy były przekazywane do marynarek wojennych państw sojuszników Stanów Zjednoczonych. Ostatni pełniący czynną służbę niszczyciel typu Fletcher został wycofany ze składu meksykańskiej marynarki wojennej w 2002, po 60 latach łącznej służby.

Po wybuchu II wojny światowej w Stanach Zjednoczonych przyśpieszono tempo prac nad nowymi typami niszczycieli, które miałyby zastąpić przestarzałe niszczyciele produkowane masowo w czasie I wojny światowej. Nowe okręty miały charakteryzować się wzmocnionym uzbrojeniem przeciwlotniczym i wysoką prędkością maksymalną wynoszącą ok. 35 węzłów, która umożliwiałaby sprawne współdziałanie z szybkimi zespołami składającymi się m.in. z lotniskowców.
W styczniu 1940 zostało złożone zamówienie na pierwszą partię 130 okrętów typu Fletcher. Aby przyśpieszyć budowę okrętów zamówienie rozdzielono pomiędzy 11 stoczni. Położenie stępek pod dwa pierwsze okręty typu USS 'Nicholas' i USS 'O Bannon' miało miejsce 3 marca 1941 w stoczni Bath Iron Works. USS 'Nicholas' wszedł do służby 4 czerwca 1942.
W porównaniu z poprzednimi typami niszczycieli budowanymi dla US Navy na jednostkach typu Fletcher znacznemu wzmocnieniu uległo uzbrojenie przeciwlotnicze (a także inne), co spowodowało wzrost wyporności okrętów. Ich gładkie pokłady wzmocniły konstrukcję, ograniczając jednocześnie wolną przestrzeń.

Od 1942 niszczyciele typu Fletcher wzięły aktywny udział w walkach przeciwko siłom osi. Do końca wojny w walkach utracono 17 okrętów. Podczas walk w czasie II wojny światowej liczba uzbrojenia przeciwlotniczego wzrosła do poziomu 5 dwulufowych dział 40 mm Boforsa oraz siedmiu 20 mm dział Oerlikona w 1945. Trzy niszczyciele (z sześciu planowanych) zostały zbudowane z katapultami samolotów, co kosztowało je jedno stanowisko dział 127 mm [link widoczny dla zalogowanych] oraz tylne stanowisko wyrzutni torpedowych (wybudowane niszczyciele to ('Pringle', 'Stevens', 'Halford'). Nie były udanymi konstrukcjami, więc budowa podobnych okrętów nie była kontynuowana, a te, już istniejące, po pewnym czasie zostały przebudowane do normalnej konfiguracji.
Kilka zmodyfikowano w 1945, zamieniając jeden zestaw wyrzutni torpedowych na działa przeciwlotnicze. Po zakończeniu wojny większość z ocalałych jednostek przeniesiono do rezerwy, jednak wraz ze wzrostem napięcia międzynarodowego i początkiem zimnej wojny część okrętów, poddana modernizacjom, powróciła do służby. 39 okrętów tego typu zostało przebudowanych, co zredukowało ich główne uzbrojenie i liczbę wyrzutni torpedowych. W zamian na wielu okrętach zainstalowano Weapon Alpha, która strzelała przed dziób. Inne zostały wyposażone w moździerze przeciwpodwodne hedgehog.
Wiele okrętów zostało sprzedanych innym marynarkom w latach 50. XX wieku. Okręty otrzymały następujące kraje:
<dl>
<dd>Argentyna: 5</dd>
<dd>Brazylia: 7</dd>
<dd>Chile: 2</dd>
<dd>Kolumbia: 1</dd>
<dd>Grecja: 6</dd>
<dd>Włochy: 3</dd>
<dd>Japonia: 2</dd>
<dd>Meksyk: 2</dd>
<dd>Peru: 2</dd>
<dd>Korea Południowa: 3</dd>
<dd>Hiszpania: 5</dd>
<dd>Tajwan: 4</dd>
<dd>Turcja: 4</dd>
<dd>RFN: 6</dd>
</dl>
Wszystkie pozostające w służbie amerykańskiej niszczyciele typu Fletcher złomowano w latach 1968 - 1976. Ostatni niszczyciel tego typu BAM 'Cuitlahuac' (ex-'John Rodgers'), pozostawał w służbie meksykańskiej do 2002, jako ostatni z typu służący w XXI wieku.
Cztery okręty zostały zachowane jako okręty muzealne:

USS 'Cassin Young' (DD-793) w Boston (Massachusetts)
USS 'The Sullivans' (DD-537) w Buffalo (New York)
USS 'Kidd' (DD-661) w Baton Rouge (Louisiana)
AT (Niszczyciel Marynarki Greckiej) 'Velos' (D-16) były USS 'Charrette' (DD-581) w Faliro, Grecja

Są plany odkupienia USS 'John Rodgers' od Marynarki Meksykańskiej i wystawienia go jako okrętu muzealnego w USA.

 

<tr>
<td width='60'></td>
<td width='240'></td>
<td width='60'></td>
<td width='240'></td>
</tr>
<tr>
<td>CMC:</td>
<td>(ang. Command and Control)</td>
<td>PH:</td>
<td>Mostek</td>
</tr>
<tr>
<td>CIC:</td>
<td>Centrum Informacji bojowej</td>
<td>ER:</td>
<td>Maszynownia</td>
</tr>
<tr>
<td>5:</td>
<td>Działa 127 mm (#1 - 5)</td>
<td>IC&P:</td>
<td>Centrum komunikacyjne & Plot</td>
</tr>
<tr>
<td>HR:</td>
<td>Pomieszczenie amunicyjne</td>
<td>DC:</td>
<td>Bomby głębinowe (brak na rysunku)</td>
</tr>
<tr>
<td>EQ:</td>
<td>Kwatery podoficerów</td>
<td>BR:</td>
<td>Kotłownia</td>
</tr>
<tr>
<td>M:</td>
<td>Magazyny</td>
<td>40:</td>
<td>Działa przeciwlotnicze kal. 40 mm</td>
</tr>
<tr>
<td>OQ:</td>
<td>Kwatery oficerskie</td>
<td>G:</td>
<td>Kuchnia</td>
</tr>
<tr>
<td>W:</td>
<td>(ang. Wardroom)</td>
<td>L:</td>
<td>Pralnia</td>
</tr>
<tr>
<td>CM:</td>
<td>(ang. Crew Mess)</td>
<td>T:</td>
<td>Wyrzutnie torpedowe</td>
</tr>
<tr>
<td>FO:</td>
<td>Olej napędowy (ang. Fuel Oil)</td>
<td>MSP:</td>
<td></td>
</tr>

 

<cite style='font-style:normal'>Robert Rochowicz. Niszczyciele typu Fletcher. ?Nowa Technika Wojskowa?. 1997. nr 6. Ss. 48 - 53.</cite> http://www.forumzdziwnymirangami.fora.pl/